De wetlands van Ibera

Met de nachtbus arriveren we in Virasoro, waar José, onze gids voor de komende dagen ons al staat op te wachten. José is een leuke jonge Argentijn die met ons de wetlands gaat bezoeken. In zijn reuze terreinwagen hobbelen we urenlang over zandpaden en wijst hij ons onderweg al veel bijzondere vogels aan, want dit gebied lijkt wel de volière van Argentinië te zijn. Na een paar uur komen we in de middle of nowhere aan bij een estancia (een boerderij met heeeeel veel land er omheen). Dit blijkt zijn ouderlijk huis te zijn. Onder de prachtige bomen krijgen we een picknick, zien we nog meer vogels en genieten we van de rust die deze onbedorven omgeving uitstraalt. Na nog een half uur rijden komen we aan bij de wetlands waar we met een bootje een tochtje naar de Laguna maken. Onderweg zien we een capibara, krokodillen en veel prachtige vogels. 'S Avonds slapen we in een huis dat ligt op de top van een heuvel, van waaruit we 360graden uitzicht hebben, met eigen zwembad. Prachtig!
De volgende dag zien we op de grootste mateplantage van het land hoe yerba mate (de nationale drank in Argentinië) wordt verbouwd, en leren we hoe je het drinkt. Ik keek er erg naar uit om het eindelijk te proeven, want we hadden al zoveel mensen met de traditionele mate (een beker die gemaakt wordt van een kalebas) en de bombilla (een zilveren rietje) de yerba mate zien drinken en delen met anderen dat ik erg benieuwd was naar deze traditie. Maar eerlijk gezegd valt het een beetje tegen. Het is denk ik net als met koffie of whisky zo dat je het moet leren drinken.
De volgende dag zal ik niet gauw vergeten. José brengt ons via weer een rode zandweg (de aarde heeft hier een uitgesproken rode kleur) naar onze volgende plek die ook weer midden in de wildernis ligt: een estancia met een oude voorname uitstraling. We wanen ons een paar eeuwen terug in het koloniale tijdperk. Het hoofdgebouw met z'n galerij, de bijgebouwen, de tuin met z'n prachtige oude bomen, de tropische planten met schitterende bloemen en het personeel voor de keuken, de huishouding en de gauchos voor de koeien. Er straalt een enorme rust uit van deze ruige, verlaten plek. We gaan vogels kijken met de vrouw des huizes (we zien ook apen en veel capibara's), hebben een geweldig gastenverblijf in een van de bijgebouwen en eten er verrukkelijk. We hadden er dolgraag langer willen blijven!